KEV-IN-WONDERLAND

Ben tegenwoordig Ruby Wax's 'How do you want me?' aan het lezen. Is me nog maar zelden overkomen dat ik zit te schokken van het lachen bij het lezen van een boek, maar Ruby slaagt er pagina na pagina in. Is een absolute aanrader voor de liefhebbers van dit soort humor. Vooral de manier waarop ze haar jeugd omschrijft is ietwat bizar. Over haar moeder: "Inside, the house was in complete darkness. My mother kept the curtains shut because she thought the sunlight was going to 'eat our furniture'. ... everything was covered in plastic and I was ashamed, the sofas, the lamps, wall hangings, even the trinkets on the tables were still in their boxes. When it was hot outside you'd get up with the sofa sticking to your backside - really when you got up off anything in the house there was a burping sound. Whenever I'd come home, I always half-expected to find my father covered in plastic, dust-free, dead and perfectly preserved."
In hetzelfde rijtje hoort trouwens Dawn French thuis, waar ik ook een bijzonder grote boon voor heb. Twee jaar geleden de gelegenheid gehad om haar live aan het werk te zien in Westend - Londen. Kippevel!
En dan zwijg ik nog over Absolutely Fabulous (waar Ruby ook aan meewerkte/meeschreef)! Dat is voor een volgend hoofdstuk!